Kurumuş bir toprağın, çatlağından sızan ışık gibi saklıyız aramızda
İçimizde sır gibi sıcak, varlığımıza baktıkça biz,
Gömülüyor duygular, açılıyor kilitler ve eriyor tabutlaşan bedenler
Biz kim mi oluyoruz seninle?
Biz yarım kalan bizi, kıyasıya elinden ve dilinden kavramış,
Yırtık hayaller onaran ve
Atık sözcüklerin yanık uçlarını tamamlayanız
Bana sen kimsin diye sorduklarında
Omuzlarımı silkip ben O’yum diyorum
Çünkü sen benden yana ve benden öte olan tek şeysin
Uyanınca sensizlikten utanıyorum,
Elini başucumda, hemen yastığımın altında göremeyince ağlıyorum
Ve aynaya yarım bir et parçası olarak yansıyorum
Geceleri tam da bu sebepten
Hep adını çağırıyorum
Bir gün duyurabilirsem sana sesimi
Birimiz ölmüştür sevdiğim…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder