Zifiri bir gece örtüyordu, dudaklarımdan ıslığıma dökülen son cümleyi; " Sensizlik bir fahişe gibi, kol geziyor beynimde, davetkâr gözler kırpıyor, adımı çağırıyor... Duymuyorum seni, çünkü sesin de kendin gibi çok alçak…!" dme®
“Vecdin ilimde erimesi, ilmin vecd içinde kaybolmasından yeğdir.” Cüneyd-i Bağdadi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder