Aniden yalnızız ve daima farkındayız
Sen ve soğuk bir yatak aynı şeyleri vaat ediyorsunuz
Ve ben ikinize de sığınamıyorum
Ta kendisi ıssızlıksa yalnızlığımın
Ben gecenin körü gözlerimden
Tavanlara eskizler kırpıyorum
Ah gelmeyen biz ve kayıp bir hüviyet gibi
Kara lekeli geçmişimiz
Beni bana anlat diyordun ya
Geçen gecenin çimenli sohbetinde
Sen sevgilim;
Hiçbir zaman anahtarı olmamış posta kutusundan
El yordamıyla aradığım eski bir dost mektubu gibiydin
Sen; yârim dediğim sen,
Hiçbir zaman ehlileştiremediğim yırtıcı bir kuş, tüylerine aldandığım
Ve ben sevgili, belki de seni yok sayıp kendim olabilmeye çalışırken
Beni yok sayan sen, yok olduğun noktada varlığımı teneffüs ediyordun…
Deniz Meltem Esen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder