Ateş Dansı: Bolero'

Yarının dünüydü.

Ayakta kalmak için geç,

Uyumak için erkendi.

Dün-bugün hattında

Sıkışmış bir kelebeğin

Ötenazi hakkına,

Sürreal bir fırça darbesi

Talepteydi.

Pencere; gizlenmiş bir bisikleti

Perde yönünde ispiyonluyor,

Gözlerim; çırılçıplak bir kadını

Bolerosundan tanıyordu.

Dünyanın en güzel kadını

Salvador Dali için;

Anarşi & monarşi

Picasso için;

Yalnız & paramparçadır.

Kübist manifesto, bittabi

Picasso ve çetesi tarafından

Çıplaklığın da ötesinde

Uzuvsal parçaların

Deformasyonu kararıyla

Reform olarak ilan edildi.

Bacak: engel

Kollar: engel

İki yüz: feedback yansımaları

Kadın; sevilmeyeceğini kavradığı an beğenilmeye oynar.

Komplo: ya herrü ya merrü

Bubi tuzaktır; kadınlıktan açtığı bahsi, erkeklik üzerine handikaba yatırarak tek kale libido deplasmanında gurur skoruyla, sahanın gayri resmî gâlibi olacaktır.

Zihnim fevkalâde surround...

Bana nerde olduğumu hatırlatan tek şey; kelebek.

Ölmemeli, kozasını delip zaman yanılsamasında kaybolmalı.

Benim gibi,  Joseph Maurice Ravel gibi.

Yay ve Koç →Ateş dansı bu; Boléro (1928)

"Bolero benim tek şaheserim ama ne yazık ki içinde hiç müzik yok" –Ravel-

Eser; bir temayı, 18 kere tekrar eder, Ravel’i rahatsız eden bu muydu?

Tekrar: İspanyolca sevişmek…

Alkışlarla, kıvılcım saçmak

Fâni cehennemi ayaklar altına alıp

Ateş dansını mitolojiye,

                         Kadın ve erkeği Eros’a                          

Emanet edip susmak 

Hasta la Vista!